Tijdreizen
Het nieuwe Hoofdstation vertegenwoordigt een reis van verleden naar toekomst; de kunst verbeeldt deze reis, door solide materialen, traditioneel vakmanschap en oervormen uit het kosmische stelsel te verbinden met digitale media, vernieuwende technieken en hedendaagse beeldtaal. Gerelateerd aan reizen, communicatie en de stad Groningen.
Mandala’s
Uitgangspunt is de vormentaal van ‘Het Oog’ van Isaac Gosschalk, het karakteristieke circulaire glas-in-loodraam, dat de zon verbeeldt. Op diverse plekken in het stationsgebied wordt naar dit art- nouveau raam verwezen met mandala’s: ronde, geometrische vormen die traditioneel in Oosterse culturen de kosmos verbeeldden. De nieuwe, Groningse mandala’s brengen de kosmos, de natuur en de geologie samen in een beeldtaal over de stations geschiedenis.
Tijdsgewrichten
In de glazen vides boven de trappen, die van de reizigerstunnel naar de perrons leiden, worden mandala’s aangebracht m.b.v. van moderne ‘glas-in-loodtechnieken’. Elke vide/perron heeft zijn eigen mandala die een eigen tijdsgewricht verbeeldt., Zo ontstaat er een kunstroute van noord naar zuid, van het oude centrum naar het nieuwe Zuidplein.
Waterpartij met pixels
Dit traject van verleden naar toekomst, wordt ondergronds met een ‘tijdstroom’, een eeuwige rimpeling in de Singelgracht van de Passage. De bodem bevat kleurrijke gepixelde beelden, die van opzij aangelicht worden. Op dit mozaïek zijn tijdscirkels aangebracht. De pixels verwijzen naar de beeldschermcultuur, zoals bij LED- schermen gecommuniceerd wordt.
Vormenfamilies
Elk tijdsgewricht, van oertijd naar stoomtijd, van radiotechniek naar digitaal, krijgt zijn eigen vormenfamilie, die op speelse wijze herkenbaar in het stationsgebied opduikt. Het oude stationsgebouw is het middelpunt, van hieruit verspreiden tijdscirkels zich over het stationsgebied. We zien sterren en fossielen naast wagons en sporen, teksten van old school- lichtkranten naast social mediaberichten en netwerkvisualisaties.
Oervormen
Zowel binnen de mandala’s als in de waterpartij duiken oervormen uit de natuur op. Een voorbeeld is de Polaris of poolster, waar zeevaarders en (ontdekkings)reizigers zich al eeuwenlang op oriënteren. Groningen is in onze visie het oriëntatiepunt voor het Noorden, voor zowel Nederland, Duitsland, Scandinavië en steden rond de Oostzee.
